vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Masker
Zij schuilt voor de maan de wind en de zon
Verborgen achter haar masker
Leeft ze verder
Een pijn die zij niet kan oplossen schuilt Onder de gelogen lach
Iedereen kent het masker
Maar het meisje binnenin
Is alleen
Niemand geeft om haar
En als ze springt
En de grond komt dichterbij
Ligt het masker boven
En het meisje beneden
En niemand geeft erom
Nu is het te laat
Nu is het masker weg
Voor eeuwig
En het meisje ook
Reacties op ‘Masker’
-
Kei mooi. ik herken mezelf erin! maar ik ben gelukkig nog niet weg.xx
Lisa Baeten - 15-11-2009 om 11:31