Jeugd en onverstand

raap mijn leven
lang al keien
stenen voor mijn graf
wil de wereld laten zien
hoeveel ik om dit leven gaf

de meeste vind ik op
mijn pad zij vallen op
in kleur een enkeling door vorm
ze liggen daar al eeuwen lang
trotseren regentijd en storm

hun scherpte heeft
veel levens afgerond in
het onbegaanbare betreden
ze zagen jeugd en onverstand
ook de laatste uren in het heden

ik zal ze stapelen
nog voor mijn dood
zij resten uit mijn leven
naar kleur en willekeur hoewel
om rood zal ik altijd blijven geven