Een deel van mijn verleden

Pijnlijke dingen mee gemaakt,
in mijn schulp gekropen, zelfvertrouwen kwijtgeraakt.

Op straat geleefd,
van angst gebeefd.

moeder waarom trok jij je er niks van aan,
waarom liet jij me er zo jong alleen voor staan.

verkeerde mensen ontmoed,
nee, het deed me beslist geen goed.

helemaal alleen in een onbekende wereld opnieuw beginnen,
gelukkig was ik sterk, om alle opstakels te overwinnen.

Helemaal alleen met pijn en verdriet,
nee mam voor mij was je er niet.

Jij lag lekker in een warm bed te slapen,
ik liep met 14jaar door de straten.

Jij had lekker warm eten,
Ik liep met kleren die waren versleten.

Jij had een arm om je heen,
ik voelde me eenzaam en alleen.

Maar toch verwijt ik je dit alles niet,
want weet, jij leeft nog altijd met pijn en verdriet.

ik ben je er juist dankbaar voor,
want ik zal nooit mijn eigen kinderen zo behandelen hoor.

Ik geef mijn kinderen juist alles wat jij mij nooit kon geven,
want ik zou mijn kids nooit op straat kunnen laten leven.

Ik zal er altijd voor mijn kinderen zijn,
in momenten, van vreugde, ruzie en pijn.

Moeder jij hebt mijn ziel bezeerd,
maar heb er juist op een goede manier van geleerd.

Wij zien elkaar niet meer, in dit leven,
maar het mooiste van al, heb mijn zelfvertrouwen weer terug gekregen.

Heb mensen om me heen die van me houden en in me geloven,
wat jij eigelijk had moeten doen, want liefde brengt het beste in je naar boven.