Bekrast
Ik voel me zo alleen
Voor mijn gevoel is er niemand meer
Het is zo leeg om me heen
En mijn hart doet zo zeer
In mijn hart zitten krassen
Het lijken een soort van spleten
Puzzelstukjes die niet meer in elkaar passen
En die mijn zogenaamde ‘verdriet’ heten
Van binnen ben ik kapot
Van buiten geen kras te zien
Mijn hart zit op slot
Komt het door het vele krassen misschien?
Het worden er steeds maar meer
Door elke traan die mijn oog verlaat
Ze komen maar keer op keer
En maar niemand die nog achter me staat…
Reacties op ‘Bekrast’
-
Bedankt voor je gedicht ! <3 ik vind 'm echt super tof! Je hebt echt talent! :) liefs Miranda
Miranda - 23-05-2011 om 22:13
-
Waauw heel mooi geschreven!! Echt super! xXx
Just Someone =) - 05-06-2011 om 16:39
-
egt heel mooi !!!! @miranda heb je weer gelijk XD !!! XXkuzz
Verwijderde gebruiker - 09-06-2011 om 14:53
-
en deze ook weer, waanzinnig mooi!! jou manier van dichten spreekt me erg aan!! liefs sil
Verwijderde gebruiker - 26-07-2011 om 19:40
-
Erg mooi, raakt me echt dit gedicht, en zo mooi beschreven! Liefs
Marieke - 17-08-2011 om 14:08