vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik verzwijg mijn verdriet. want wie ik kan vertrouwen weet ik niet.
Het is stil en je kijkt me aan.
Diep in me ogen opzoek naar een traan.
Je wilt me helpen maar ik verzwijg het verdriet.
Want wie je vertrouwen kan weet je niet.
Vrienden die veranderen en je in de steek laten.
Die vervolgens leugens achter je rug om praten.
Je vriendje die alleen lief is als hij te veel drinkt.
Ik hoop dat ik ooit iemand tegen kom die me als mezelf mooi vind.
Ik ben onzeker maar kies me eigen pad.
want al die nep mensen ben ik meer dan zat.
Reacties op ‘Ik verzwijg mijn verdriet. want wie ik kan vertrouwen weet ik niet.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!