Met strepen grijs

de deur al op een kier
schoorvoetend komt ze binnen
het ochtendlicht in eerst kwartier

ze vaagt met strepen grijs
waarin het rood
al naar de hemel wijst

stoeit met resten zwart
die uit de lange nacht
maar langzaam willen wijken

dan kimt de zon
schijnt met warme stralen
de laatste kou uit nevelige dalen