Verloren vrienden

Ach gut, daar, in de verte van het grasland
Zie ik mijn bloedeigen hand
Maar naast mij, zie ik mijn maat
Die ik echt niet haat
We verloren elkaar
We woelden zo in elkaars haar
En toen gebeurde het, we scheurden uit elkaar
En ik zei maar was het maar niet waar
Nu ben ik ze kwijt
En heb ik zoveel spijt