vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een eenzaam meisje
Ik zie haar nog staan een eenzaam meisje
Ik hoor nog haar stem en geniet van haar lach
Maar begrijpen doe ik het nog steeds niet
Wat er toen gebeurde het was haar laatste dag
Het moment dat ik ze daar zag zitten
Levenloos met bloed om haar heen
Dat ze weggooide wat ze heeft mogen bezitten
Maar begrijp het goed ze was heel alleen
Al doet het veel pijn dit te moeten weten
Ik sta achter haar besluit
Ik zal dit meisje nooit vergeten
Mijn gedachten gaan naar haar uit
Het meisje wat had ze een mooie lach
Ik wil haar blijven herinneren zoals ik haar zag
Reacties op ‘Een eenzaam meisje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!