vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
het leven
Mijn hart is dood.
Geen bloed dat door mijn aders stroomd.
Zo is me leven toen,
zo is me leven nu.
Mijn laatste ademhaling is dood.
Een bries van bloed,
geen lucht.
Hoe moet het leven verder met me,
helemaal alleen.
Het leven is een gloeiende plaat,
jij was voor mij een druppel hemel.
Nu ben jij e niet meer en het is zo leeg.
Zo ontzettend leeg.
Waarom jij niet ik.
want zonder jou is het leven niks waard,
om voor te vechten.
het enige wat telt dat je wilt dat ik zou leven.
voor mijn oma!!
Reacties op ‘het leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!