Je bent in me hard
Niet huilen voor de paarden
Dat het leven heeft bevrijd
Een miljoen paarden
Voor altijd te worden
Niet huilen voor de paarden
Nu in Gods handen
Als ze dansen en ze steigeren
Naar een hemelse band
Ze waren ons als een geschenk
Maar nooit te houden
Als ze hun ogen sluiten
Voor eeuwig te slapen
Hun geest ongebonden
Op zilveren vleugels vliegen ze
Een miljoen paarden
Tegen de blauwe hemel
Kijk omhoog naar de hemel
Zie je ze boven
De paarden die wij verloren
De paarden hielden we
Manen en staart stromende
Ze Gallop door de tijd
Ze waren nooit van jou
Ze zijn nooit de mijne
Niet huilen voor de paarden
Ze zullen me wel weer terug
Als onze tijd is gekomen
Zij tonen ons de weg
Op zilveren vleugels zullen ze tillen ons
Om de warmte van de zon
Als ons leven voorbij is
En de eeuwigheid is begonnen
We springen van de zon
En dans op de maan
Een ballet van paarden en ruiters
op de wind
een hemelse melodie
Hoor je dat zachte gehinnik
Dicht bij uw oor?
Niet huilen voor de paarden
Hou van de degenen die hier zijn
Niet huilen voor de paarden
Til uw droevige ogen
Kan je niet zien
Als ze vliegen?
Een miljoen paarden
Vrij van honger en pijn
Hun geesten bevrijd
Totdat we rijden weer
Reacties op ‘Je bent in me hard’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!