vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het voetstuk
zag je als
een koningin
op het voetstuk dat
mijn liefde bouwde
je lach nam
mijn geschenken aan
je lichaam liet mij
verder gaan dan ooit
je zwaaide en keek om
zag oude volgelingen
draaide toen een slag
bleef liever die je was
het kind in je
is terug gekropen
zij kreeg de kansen niet om
in onze zon te leren lopen
Reacties op ‘Het voetstuk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!