vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Storm
Er is storm op komst.
Dat voel je.
De statische elektriciteit kleurt de lucht.
Al donderend slaat de deur dicht.
Rommelend en strompelend de trap op.
krakend breekt de bliksem het glas naar scherven.
Er is storm op komst.
En je hoopt op de regen,
die als een tranendal komen zal.
En je verlangt naar de rust,
in het oog van de orkaan.
En je schuilt en je wacht
en je huilt heel de nacht.
Want alles wat overblijft
als de storm liggen gaat
is spijt, schade en schreiende stilte.
Reacties op ‘Storm’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!