1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kon ik jou maar helpen
Je staart voor je uit
peinzend.
Die verdrietige blik weer in je ogen,
gaat die ooit weg?
Kon ik jou maar helpen
en begrijpen.
Je voelt je onbegrepen,
ik kan je niet helpen.
Ik zie het verdriet in je ogen
aan het pijnlijke glimlachje rond je mond.
Kon ik jou maar helpen,
maar je wilt het niet.
Als ik wat vraag
zeg je niets.
Je staart voor je uit,
kon ik jou maar helpen.
Ingezonden door
Geplaatst op
26-07-2008
Over dit gedicht
Zelfverzonnen
Geef uw waardering
Op basis van 14 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Kon ik jou maar helpen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!