vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vrienden
Ik ben altijd heel stil,
ik zit erbij maar ik zeg niets,
ik heb vrienden genoeg,
soms ben ik bij de ene vrienden en soms bij de andere,
opeens komt van één iemand iets wat me kwetst,
maar nooit zeg ik iets,
ben ik bang voor wat er komen gaat?
maar die opmerkingen doen me denken,
worden die dingen misschien met een reden gezegd,
Ik realiseer me nu dan ook dat hun geen echt vrienden zijn,
maar ik de vriendschap moet gaan zoeken bij de andere groep,
waar ik word gerespecteerd om wie ik ben
Reacties op ‘Vrienden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!