angstig

ben zo angstig
alles is zo mistig
niemand die begrijpen kan
dat ik ben toch zo bang
bang voor slagen
omdat ik iemand niet kon behagen
bang als een wezel
voor altijd weer de wrevel
wat doe ik verkeerd
niemand die het leert
altijd weer opnieuw
net als een kieuw
open en dicht
wat ben ik toch een wicht
altijd weer ruzie
altijd weer een desillusie


sproetje