Achtergelaten

deze bloem
ooit rood als jouw lippen
rood als de ketting om je hals
maar nu zwart
als de dood in jouw ogen
als de pijn in je hart

deze trein
ooit zo snel als jouw gedachten
zo betrouwbaar als jouw liefde
maar nu rood
van het bloed dat
uit jouw lichaam stroomt

gebroken
was jouw leven de laatste tijd
jouw hoofd was vol met vragen
verbroken
als het leven zo ruw
verpletterd door de trein

eenzaam
was jouw hart in deze wereld
totdat je er een eind aan maakte
eenzaam
is mijn leven nu zo
leeg en doelloos