Vurig verdriet

iedereen is vol van liefde
iedereen is eens verliefd
iedereen zal rozen krijgen
iedereen zal houden van

ieders hart staat eens in vuur en vlam
het mijne ook, maar niet van liefde
het verdriet verbrand
mijn hart aan alle kanten

zelfs de eindeloze stroom van tranen
kon deze hevige brand
niet stoppen, maar
heeft hem zelfs gevoed

niemand heeft het ooit geweten
niemand in dit overvolle land
beseft de pijn die,
het kleine beetje hart dat over was

genadeloos verbrand