vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zijde laken
Ik zie mezelfIn de spiegel
Diep kijk in mijn ogen
Teleurgesteld draai ik mij om
Terug op de plaats
Waar ik wakker werd
Verlangens naar mijn dromen
Gieren wild door mijn lijf
De muziek vloeit langzaam mijn kamer in
Het fijne gevoel is voor heel eventjes
Maar verdwijnt snel weg
Met mijn ogen dicht
Fantaseer ik, hoe ik later leef
Ik doe mijn ogen open
Levenloos lig ik ergens
Stijf en gesloten
Wit en angstaanjagend
Gesloten ogen, gesloten mond
Handen gevouwen, boven mijn navel
In een zijden laken gewikkeld
Reacties op ‘Zijde laken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!