vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn vader
Je verdient mijn respect niet,
maar ik geef het je toch.
Je kent me amper, je toont geen interesse,
maar toch bel ik je op.
Je toont geen emotie, je hebt geen gevoel,
maar toch huil ik uit bij jou.
Je verkiest hun boven ons, je zet me eruit,
maar toch blijf ik komen.
Je bent veranderd en ik mis wie je was,
toch accepteer ik je zoals je nu bent.
Ik heb je niet nodig, ik heb mijn eigen leven,
toch ben je er onbewust een deel van.
Je bent mijn vader, maar dat is slechts een naam zonder betekenis.
Reacties op ‘Mijn vader’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!