De zon op het blond

heb met palmtakken
hemel en aarde bewogen
het loflied op vrede gehoord

maar mijn hart
ziet slechts de bloesem
die danst in haar ogen

de zon op het blond
dat krult in de wind een lach
waarin ik weer warmte vind

ik geloof in verrijzen
maar voor zover ik haar ken
wordt zij de hemel die voor mij is bestemd