vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Weer samen
De vrouw van een andere wereld is toch gebleven,
diegene die mijn hart altijd liet zweven.
Als een prinses uit een sprookje betover je me keer op keer,
Ik open me ogen en daar sta je weer!
Met mooie glimlach van wang tot wang,
Geef je mij kippevel zo vaak het maar kan.
Zoals een echte vrouw maar kan wezen,
Heb ik met jou toch nergens voor te vrezen.
Voor de zekerheid moet je maar me even knijpen,
Het voelt soms als een sprookje maar dat zul je vast begrijpen.
Ondanks dat weet ik dat jij echter dan echt bent,
Gij zijt het allerbeste wat deze man ooit heeft gekend.
Ingezonden door
Geplaatst op
28-04-2011
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
TweedekansReacties op ‘Weer samen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!