vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het rode gordijn
de messen zijn gewet
een laatste gebed
voor het werpen
zij is geen doel
maar haar aura
moet schitteren in licht
pijlsnel doorklieven
zij flitsend de lucht
in dodelijke vlucht
roerloos staat zij
tussen lemmeten gevangen
laat langzaam de armen hangen
onder daverend applaus
sluit ook voor haar
het rode gordijn
dan knikt haar hoofd
zij is door een mes in de hals
aan het schot vast geprikt
wil melker
28/04/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
28-04-2011
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Circus Dood MessenwerperReacties op ‘Het rode gordijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!