het is me teveel

's ochtends als ik opsta,
heb ik een vreemd gevoel..dan denk ik telkens
"hij is echt weg dit is geen droom"
heel de dag door denk ik aan jou,
ik voel me zo slap en zo alleen.
er is niemand die het merkt,
het enige wa ze zeggen is da ik slegtgezind ben..
ze zouden is moeten weten hoe ik mij voel,
"s avonds zit ik in mijn kamer te denken aan 1000 dingen,
maar al die 1000 dingen gaan maar over 1 iemand.
ik voel angst en verdriet,
elke dag die tranen.
het wordt me teveel :/
ik kan niet slapen,
en als ik dan uiteindelijk gestopt ben met wenen,
dan denk ik
'morgen zijn we weer een stapje verder,ik kan dit'
maar dan wordt ik 'sochtends weer wakker met hetzelfde gevoel.