vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
zwarte parel
Daar onder een brug
een schuilplaats voor de hel
1 man, 1 verraad, wat begon als spel
maar hij kwam nooit meer terug
Het was de marteling
uren leken wel seconden
alle lichaamsdelen geschonden
dit was nog maar het begin
Ze sloegen als bezeten
de duivels schreeuwden moord
ik keek naar boven, heb ze wel gehoord
oh, had ik dit maar geweten.
De hitte deed zo’n zeer
voelde het leven wegslinken
moest maar een keer met men ogen pinken
de zwarte parel was niet meer.
Ingezonden door
Geplaatst op
24-04-2011
Over dit gedicht
aan de mensen van de holocaust
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HolocaustReacties op ‘zwarte parel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!