Kinderloosheid
Ik wilde kinderen later,
dat stond altijd als een paal boven water.
Ik heb zat kunnen 'oefenen' met neefjes en nichtjes,
niemand was zo gek als ik op die wichtjes.
Nooit zal ik me kunnen neerleggen bij dit lot,
het vreet me op, het maakt me kapot.
Toch geloof ik erin dat het ooit goed zal komen,
maar voorlopig mag ik daar alleen maar van dromen.....
Geschreven in de moeilijke 7 jaren voor mijn eerste zwangerschap. Inmiddels ben ik d.m.v. I.V.F. de trotse moeder van 3 kinderen!
Ik vergeet die moeilijke tijd nooit, en wil graag iedereen die in hetzelfde schuitje zit als wij destijds (ben inmiddels gescheiden) heel veel sterkte en alle geluk van de wereld wensen!!
Soms komen dromen toch nog uit......
Ingezonden door
Geplaatst op
24-04-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kinderloosheid Gemis VerdrietReacties op ‘Kinderloosheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!