Op vrienden kun je bouwen
Daar sta je dan alleen op straat.
voor de deur van je geliefde ,
sta je daar rechtop en paraat.
je klopt op de deur en slaat een diepe zucht.
het liefste heb je dat je vlucht.
Maar je wil vertellen dat je van heb houd.
Je word steeds banger als de deur,
steeds een stukje open gaat.
maar dan zegt hij dat hij je verlaat.
Het lieft wil je hem verot schelden.
maar je loopt weg naar wat open velden.
er rollen tranen over je gezicht langzaam naar benee.
dan legt iemand een hand op je schouder.
en vraagt ga je mee.
je kijkt naar achteren en ziet daar je beste vrienden.
waar je op kan vertouwen.
je staat op en veegt je tranen langzaam weg
en dan sla je een diepe zucht en zeg.
''vrienden zoals jullie kan ik niet beter wensen''
dan lopen jij en je vrienden schouder aan schouder rond.
en gaan naar het zwembad en duiken in het diepe
met veel plensen.
je word steeds blijer en vergeet de pijn.
omdat je bij je betrouwbare vrienden kan zijn.

Ingezonden door
Geplaatst op
22-04-2011
Over dit gedicht
het is zelfgeschreven. het gaat over een meisje dat verdrietig weg loopt van het huis van haar vriend en dan kan ze op haar vrienden rekenen
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LezenReacties op ‘Op vrienden kun je bouwen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!