Jawoord
Jouw mond is een enigmatische fontein
Sproeit liefdesdruppels voor mijn voeten
Neemt haar bron mee naar ontspoorde lippen
Stille uitmonding in mijn overgevende borsten.
Betoverend gezang van vrolijke cellen
Huid bekleed met welriekende bloemen
Hunkeren naar hart van je diepe vulkaan
Oncontroleerbare uitbarsting van lichamen.
Zwoele adem stroomt als ongetemde lava
Mijn vingers migreren naar verzengende stranden
Opdat ik zal neerstorten in jouw vruchtbare duinpan.
Stroperig verweven onze handen met elkaar
Echtvereniging voortaan; lusthof in groei en bloei
Waar we telkens weer oprechtste gevoelens uiten.
Lieverd, ik houd van jou!
Reacties op ‘Jawoord’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!