Bepareld met wat dauw

een zwarte spin
spon draden tussen
zon en jou mijn bloem

zag de eerste trillen
in het ochtendlicht
bepareld met wat dauw

al gauw kruiste
een tweede lijn verfijnde
ruimte in afbakening

je bloeit nog lente
maar warmte en licht
zijn al getemperd

het web waarin
jij zit dreigt je
langzaam te verstikken

samen hebben we
de ragen weg gedaan
de spin is op de loop gegaan