1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gestorven kind
Dat klein warm lijf
deel van mij
mocht maar heel even blijven.
Geen wieg voor hem
gereed toch voor zijn komst.
Slechts dat graf
zo smal
een lichte last
om weg te dragen naar de doden,
en kinderen die verwonderd vragen,
wanneer komt ons broertje thuis?
Ingezonden door
Geplaatst op
14-04-2011
Over dit gedicht
je twee broertjes zagen zo uit naar je komst. Je wieg stond in hun kamer, op de boot waar we woonden. Het verdriet om hun verdriet was misschien nog wel het meest intens.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GestorvenReacties op ‘Gestorven kind ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!