vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik vlucht
Ik vlucht,
ik vlug van de wereld.
Ik vlucht,
ik vlucht voor mezelf.
Ik ren naar de horizon,
maar er komt geen een stop.
ik blijf rennen,
ik ren naar een berg en ga staan op de top.
Ik schreeuw over de bergen,
mijn woede en verdriet komt los.
N een paar uur staan schreeuwen,
Ren ik terug naar huis via het bos.
Thuis kijk ik in de spiegel,
naar mijn natgeregende gezicht.
ik sla mijn handen voor mijn hoofd,
en zit zo een paar minuten helemaal verdoofd.
Reacties op ‘Ik vlucht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!