vorige gedicht
vorige gedicht
Lentenacht
Vannacht, heb ik me bedacht,
dat de pracht waar ik op wacht,
de ster waar ik naar smacht,
wel nooit zal komen.
Ver in m'n dromen,
nog niet door domme hartstocht ingenomen,
daar wil ik naartoe,
daar wil ik blijven,
naar haar kijken, stiekem, onbeweeglijk.
omsingeld door bloeiende woordenbloemen,
die ik één voor één naar m'n pracht gooi,
om ze nog prachtiger te maken dan vandaag...
Ingezonden door
Geplaatst op
12-04-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefReacties op ‘Lentenacht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!