vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vanbinnen
De werkelijke pijn ligt in mijn hart.
Waarom voel ik me zo verward?
Ik snap het niet.
Waarom is er niemand die mij ziet?
Wil niemand me dan leren kennen?
Daar kan ik gewoon niet aan wennen.
Ze snappen niet dat ik anders ben,
zoveel anders dan hen.
Van zoveel wat ik heb gedaan, heb ik nu spijt.
Raak ik nu dan alles kwijt?
Waar heb ik dat aan verdiend?
Waarom willen ze mij niet accepteren als vriend?
Altijd weer die eenzaamheid.
Moet ik dan eenzaam zijn tot in de eeuwigheid?
Reacties op ‘Vanbinnen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!