kind met kind
Nog zo naïef, weet nog niets van het leven
Hoe kan je die onschuld zo vergeven
Een kind van 12 die moeder is van een kleine spruit
Dat loopt toch echt de spuigaten uit
Juist de enige bij wie je toch veilig moet zijn
Gaat op jou tekeer als een hitsig konijn
Je vader, die zich over jou moet ontfermen
en je juist tegen dit soort dingen moet beschermen
Neemt jou het kostbaarste wat je hebt, van je af
Daarvoor verdient hij, wat mij betreft, de hoogste straf
Je maagdelijkheid, je onbedorvenheid is weg, komt niet meer terug
en je jeugd, nou die heb je voorlopig achter de rug
Ik hoop dat ze dit alles verwerken kan
en ooit nog eens gelukkig wordt met haar kindje en een hele lieve man.
Ingezonden door
Geplaatst op
07-04-2011
Over dit gedicht
dit naar aanleiding van het meisje van 12 jaar dat zelf moeder werd, en een kind van haar vader op de wereld zet
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kind Kostbaarste VaderReacties op ‘kind met kind’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!