eenzaam
Eenzaam !
Eenzaam opgegroeid zonder liefde om je heen.
Smachtend naar aandacht,helemaal alleen.
Niemand die je vasthoudt bij een gevoel van groot verdriet.
Wachtend op die arm om je heen die je zegt ik verlaat je niet.
Het gevoel niet de deugen en niets waard te zijn.
Stil en terug getrokken,het liefste maar alleen.
In de nacht niet kunnen slapen,verlangend naar die rust.
Die je zo nodig hebt,en die het smachtend vuur van liefde diep van binnen blust.
Niet wetend wat je doen moet aan je onzekerheid en je groot gemis.
Steeds maar te horen gekregen ‘’ er is niemand die om je geeft ‘’ en dat alles wat je doet niet goed genoeg is.
Onzeker over je uiterlijk en van binnen erg bang.
Als ik zo verder moet gaan,dan duurt mijn leven nog zo lang.
En steeds weer is daar die ene persoon die zegt jij bent wel iets waard,je betekent veel voor mij.
Door simpelweg aan je te denken maak je mijn hart een beetje blij.
Die persoon kan familie zijn of een dierbare vriendin of vriend.
Het is altijd diegene waar je niet aan dacht,die jou zegt ‘’ je hebt mijn respect en liefde verdient ‘’
Koester dan die mensen,en geloof wat jou wordt gezegd.
Je mag ze best vertrouwen,hun liefde en vriendschap voor jou is eerlijk en oprecht.
Al blijf je worstelen met gevoelens van angst en schuld,jou treft geen enkele blaam.
Je bent bevoorrecht te mogen genieten van de liefde van je vrienden en vriendinnen,je bent dan toch niet eenzaam.
Ingezonden door
Geplaatst op
06-04-2011
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaam VriendschapReacties op ‘eenzaam’
-
mooi gedicht:) xxSuzy
Soe-zie - 30-08-2011 om 12:08