1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

soms

Soms als ik het even niet meer zie zitten,denk ik even weer aan toen.
De dag dat mijn vader weg ging en ik daar niks tegen kon doen.
Het gevoel van machteloos zijn en geen uitweg zien.
Steeds weer proberen te achterhalen waaraan ik dit verdien.
Telkens hetzelfde antwoord het ligt niet aan mij het is me gewoon overkomen.
Hopend op een dag dat alles anders wordt en dat ik niet meer hoef te dromen.
De hoop dat ik dit overwinnen kan houdt me op de been.
Telkens een nieuw succesje doet me denken waar gaat dit heen ?
De liefde en warmte die ik mag ontvangen van vrienden maakt me sterk.
Wetend dat ik op de goeie weg ben en inzien dit is waar ik zo hard voor knok en werk.
En toch steeds die onzekerheid,komt het ooit tot die ene dag ?
Dat ik het geluk vind,en dat mijn hart voorgoed gevuld wordt met een lieve lach .
Vind ik ooit die ene die mijn hart vult met liefde,mij zegt dat ze van mij houdt ?
Die ene vrouw die mij lief heeft om wie ik ben en die zegt dat ze graag met mij trouwt ?
En toch heeft mijn hart geen rust,blijft het vragen stellen en verlangt het naar het antwoord op die ene zo brandende vraag.
Wat was de reden dat hij mijn leven verliet,waarom kon hij niet blijven en deed hij zo vaag ?
Zou hij mij ook missen zoals ik hem zo mis,of mis ik alleen het vaderfiguur ?
Kon ik hem maar bereiken,vertellen hoe ik hem mis,maar wat zou er dan gebeuren op den duur ?
Zou hij veranderd zijn,of is hij nog dezelfde als toen ?
Kan hij mij die antwoorden geven die ik zoek,of moet ik daar geen moeite meer voor doen ?
Al duurt het nog jaren toch blijft die ene vraag zweven in mijn hoofd.
Soms is het zo erg dat het lijkt of het vuur in mij daardoor wordt gedoofd.
Dan ben ik zo stil zo ingetogen en zo kort.
Mensen zien het dan aan mij en vragen of er iets aan schort.
Ik zeg dan nee laat mij maar zitten het gaat wel over met de tijd.
Maar de waarheid is anders het blijft altijd sluimeren achter die muur van verlangen en verdrietigheid.
Altijd blijft het verlangen naar die ene figuur in mijn leven die het gat opvult dat mijn vader achterliet.
Die enorme leegte in mijn hart,die ik voor anderen verberg en die niemand van me ziet.
Ik wil dat ik niemand meer verlies,dat ze allemaal bij mij blijven voor de rest van mijn leven.
Zodat ik aan die leegte in mijn leven niet toe hoef te geven.
Maar dat is zo verkeerd het maakt die mensen zo bang en benauwd.
Het is niet goed ze zo te beschermen en ze te zeggen dat ik zo van ze houdt.
Dat weten die mensen wel,ze zien het aan mij,terwijl ik dat zelf niet kan zien.
Ze geven me daarmee een cadeau mooier dan ik kon dromen,meer dan ik verdien.
Die mensen zijn zeldzaam maar ik heb ze wel in mijn leven.
Ik ben daardoor zo gelukkig en ik zou ze alles wat ik bezit daarvoor willen geven.
Maar zij zeggen hou al die dingen maar want wij houden van je om wie je bent.
Het geeft niet als je huilt als je verdriet hebt,ze vinden het mooi dat ik ze dat laat zien omdat ze mij niet zo hebben gekend.
Maar nu sta ik open voor die liefde die ik van hun mag krijgen bij nacht en bij dag.
En ben ik blij hun te zeggen; jullie vullen mijn hart tenminste niet met pijn maar met die zo langverwachte mooie lach.
Die liefde waar ik zo naar verlang krijg ik van hen die mij liefhebben om wie ik ben en niet om wat ik doe.
Zij helpen me daarbij als ik niet meer kan,als ik zeg ik ben het vechten zo ongelooflijk moe.
Dan steunen zij mij zo goed zij kunnen tot ik weer verder kan gaan.
Die oh zo dierbare vrienden waren al die tijd zo dicht bij me maar ik zag ze alleen maar bij me weg gaan.
Dat waren geen vrienden dat waren mensen die niks voor mij voelden ze maakte gebruik van mijn goedheid.
Maar doordat ik zo gesloten was en niets wilde horen raakte ik in mijn ogen al mijn vrienden kwijt.
Maar nu weet ik dat mijn vrienden hier zijn dicht bij mij en altijd klaar voor raad.
En ik kan ze zeggen dat die band ongelooflijk sterk is en dat ik hun daarvoor bedank met mijn liefde en mijn deur die voor hun altijd open staat.
Bedankt lieve vrienden voor jullie liefde en die arm om me heen toen het niet meer ging met mij en ik niet meer verder wilde gaan.
Jullie geloofden in mijn kracht om te vechten en jullie lieten mij niet van het pad af dwalen en bleven naast mij staan.
Dat heeft veel betekent en liet mij zien dat het ook anders kan dan ik ooit heb geweten.
Het heeft me gesterkt in mijn strijd dit verdriet te overwinnen en ik kan het dan ook niet vergeten.
Ik ben zo dankbaar voor wat ik heb gekregen in plaats van datgene wat ik zo miste in mijn hart.
Dit is het mooiste wat jullie mij hebben gegeven in tijden van smart.
Jullie zijn het beste wat mij is overkomen en ik wil jullie nooit meer kwijt.
En als ik soms te ver ga in mijn vriendschap door jullie onder druk te zetten hoe dan ook,weet dan dat het mij spijt.
Dat is mijn manier van laten merken dat ik zo blij ben met die vriendschap en dan wil ik jullie belonen daarvoor.
Vriendschap betekent voor mij heel veel en ik ga er dan ook altijd 200% voor.
Teveel en te ver ik moet het leren beheersen en ermee om leren gaan.
Anders verniel ik datgene wat ik heb en zullen ook jullie van mij heen gaan.
Dat is het enige wat ik nu nog moet leren,omarm je vrienden niet te strak en geef ze wat lucht in die vriendschap.
Het is een mooi cadeau maar het is ook bittere ernst en zeker geen grap.
Voor nu wil ik leven met jullie liefde en de armen om me heen die me beschermen op de weg door het leven.
Dank jullie voor datgene wat jullie in grote hoeveelheid aan mij hebben gegeven.
Nog steeds is er dat verlangen en blijft daar die ene vraag,komt er een antwoord op een zekere dag ?
Het zal altijd pijn blijven doen maar ik vecht door met kracht die ik haal uit jullie liefde en dat bezorgt mij een drang om te leven en een grote glimlach.


xxx

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Vrienden

Reacties op ‘soms’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

soms