verlaten!
Die gevoelens gaan maar niet weg,
Ik kan het gewoon niet geloven dat je er niet meer bent.
Het is voor jou misschien wel beter.
Je had zo veel pijn.
maar voor mij is het niet fijn.
de pijn in me hard wordt sterker als ik aan die leuke tijden denk,
die wij samen hebben beleefd.
ik wordt benauwd als ik denk aan de worden die je tegen me zei.
en alles bij elkaar is het teken van missen!
ik moet het nu wel accepteren.
want het stop licht is nu defenitief op rood,
want je bent nu dood.
jij komt niet meer op de grond.
maar ooit komt er een dag dat ik naar boven kom.
tot die tijd denk ik aan de tijden die ik met jou heb beleefd.
en laat ik de tranen maar met respect vallen.
denkent aan jou val ik in slaap hopen dat het een droom is en dat jij mij niet verlaat.
Reacties op ‘verlaten!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!