Jammer
Er was een tijd, dat we konden lachen om dingen, maar ook om niets. Dat we alles deelden, geen geheimen voor elkaar. Altijd met z’n drieën, geen van ons apart. Er was een tijd, dat ik dacht, dit gaat nooit meer voorbij...
Er is een tijd, dat we lachen, maar voor even. Niet meer uren slap liggen, en dagen erna nog gegniffel, maar even heel hard lachen, meer niet.. Geheimzinnig gegniffel, niet iedereen weet alles. En altijd met z’n drieën is niet meer. Er is een tijd, dat ik denk, was het maar weer zoals vroeger.
Want blijkbaar kunnen jullie alleen nog maar met z’n tweeën lachen.
En tel ik niet meer mee…
Ingezonden door
Geplaatst op
30-03-2011
Over dit gedicht
Ik was altijd beste vriendinnen met 2 andere meisjes, we waren altijd bij elkaar. Maar nu heb ik het gevoel dat ik buitengesloten word...
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Buitengesloten Eenzaam Verloren VriendschapReacties op ‘Jammer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!