vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je laatste zucht
Bladeren vallen en vergaarn
Daarna groeien er weer nieuwe aan
Jij bent voor altijd van ons heengegaan
En groeit niet zoals bladeren weer aan
Bladeren zwevend naar de grond, jij naar de lucht
30 september had jij je laatste zucht
Je allerlaatste zucht uitgeblazen
Jouw overlijden kwam voor mij onverwacht, dat deed mij verbazen
Misschien is opa morgen weer hier had ik gedacht
Maar niks dat het verdriet om jou verzacht
Later als mijn tijd komt zal ik weer naast je staan
En lopen we door de Hemellaan
Reacties op ‘Je laatste zucht’
-
sterkteeee,...!
Linda - 03-04-2011 om 16:40