vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zolang het klokje tikt
Zolang het klokje tikt
zolang het klokje tikt,
ben ik sterker,
kan niets me schaden,
maar zal ik elke discussie,
een sorry over mijn lippen laten.
Zolang het klokje tikt,
sleur ik de koffer van mijn verleden,
Dagelijks met me mee,
zonder enige hoop op een toekomst
zonder steun in het heden.
Zolang het klokje tikt,
Hou ik mijn emoties,
Verborgen achter glas,
Zodat enkel ik,
weet hoe het vroeger was.
En als het klokje stopt,
zal ik huilen
en zal mijn hart breken,
tot ik dan besef,
scherven brengen geluk.
Reacties op ‘Zolang het klokje tikt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!