De koele schijn

je oogt verlegen
tongt een glimlach
die rood spreekt

een mond vol
kleine tanden die
hunkert naar een beet

je blik is zacht
ziet minder kleur
dan ooit gedacht

de koele schijn
van je gezicht
vertekent altijd pijn

zwart haar chaost
in zijn pieken erin
kroelen is genieten

nog sluier je
je angst en
wacht de uren af

kom er mee
en maak
vandaag geen straf