Toen werd alles stil
Die eerste blik meteen al raak
Je ogen priemden door me heen
Een klik al trillend in de maak
Jij en ik , wij met zijn tweëen
Springend op dezelfde trein
Dicht bijeen , wang aan wang
En plakte ik dan een termijn
Was het wel die van levenslang
Een knak en slag in mijn gezicht
Oplossend van die plaats apart
Dood weggerukt in een schicht
En mijn droom vervult van smart
Een laatste traan uit ‘t ogenrood
Krinkelde langzaam naar omlaag
Droogde en stierf een stille dood
Bij ‘t laatste afscheid van vandaag
Enkel nog , stilte in mijn hoofd
Mijn hart gewurgd , koud en kil
Om datgene waarin ik had geloofd
En toen …werd alles …weer stil
Ingezonden door
Geplaatst op
28-06-2008
Over dit gedicht
alleen en eenzaam
Geef uw waardering
Op basis van 17 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Afscheid Eenzaamheid SlagReacties op ‘Toen werd alles stil’
-
gatverdamme!!! ik heb gewoon kippenvel!!! mooi gemaakt!! echt mooi.
Linda - 25-11-2010 om 17:09