vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De bloem die me verraadde
De bloem
Ik ben een bloem.
En toch ook niet.
Ik heet een bloem.
Een bloem die me verried.
Verried toen ´k me verstopte.
Verstopte in een buik.
Ik moest perse naar buiten.
´t Ging door een soort van luik.
De verhuizing
M´n verhuizing was heel eng.
En ook nog heel erg gek.
Er waren veel geluiden,
Een ding kneep in m´n nek.
Alles was heel anders.
´k Kan niet zeggen hoe.
´k Kon toen nog niets zeggen.
Wat ik nu wel doe.
De bloem die me verraden had,
Lacht m´nu nog heel vaak toe.
´t Is wit met een geel hartje.
De margriet lacht je toe!
Ingezonden door
Geplaatst op
28-06-2008
Over dit gedicht
Het gaat eigenlijk over mezelf. Ik heet ook Margriet dus...
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Debloem DeverhuizingReacties op ‘De bloem die me verraadde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!