vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Lente
O wat is de lente fijn, zij laat het leven leven zijn.
Hier en daar verschijnt een tulp, een klaproos kruipt uit zijn schulp.
En ook al doet de kou zijn best vandaag, de zon schijnt op zijn warmst vandaag.
De liefde trekt weer in de lucht, de stad lijkt weer een leuk gehucht.
Moregen lijkt vandaag nu weer, de pijn doet nu zo'n pijn niet meer.
Denkend aan die slechte tijd, altijd weer die eenzaamheid.
Maar elk mens komt er bovenop, met hier en daar wat lente en af en toe een schouderklop.
Reacties op ‘Lente’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!