mijn einde

eerst was alles zoals ik het zelf wilde
ik dacht aan mijn leven,
mijn toekomst,
kinderen,
een mooie vent,
carrière..
allemaal dromen

maar liefde,
het boeide me eigenlijk allemaal niet zo, die liefde
maar nu weet ik wat het is, dat ene bijzondere gevoel

ookal weet ik dat deze vriendschap mij dat zelfde gevoel ook kan geven
en dat is wat ik zo graag terug zou willen vinden in onze relaties

maar ik zoek het nog steeds terug
ik probeer het terug te vinden
alleen, rustig na aan het denken
te luisteren naar het tikken van de klok
ik lig hier in de stille, donkere, kille ruimte,
helemaal alleen

maar ik weet dat ik niet alleen ben,
omdat ik ook mensen om me heen kan hebben,
'' together we stand ! ''
maar toch ben ik aan jou zijde,
nog steeds in mijn gedachten

je weet, ik neem je hand
als ik het koud krijg, probeer ik dat nog steeds te doen in gedachten,
wat klinkt dat eigenlijk gek

en het voelt alsof dit mijn einde is, dat het hier stopt,
en er is geen plaats of persoon waar ik heen kan gaan,

dan nog zou ik niet stoppen
ik zal niet stoppen
want ik moet doorgaan
met het vinden
en met het zoeken
naar iets
wat nooit meer echt zou bestaan