Vertrouwen op God
'k Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God,
wat zegt g' mij te zwerven, is dat mijn lot?
De goddelozen zouden 't wel willen,
zij spannen boog, om eerlijken t' villen!
In het duister werken zij 't liefst en lang,
de fundamenten vallen, men wordt bang!
Maar de Here Troont in Zijn Heiligdom,
Hij Keek uit Zijn Paleis, naar 't heidendom!
Zijn Ogen Keken naar d' mensenkind´ren,
Hij Proeft d' goeden, had van slechten hinder!
Op déze, valt Zijn Regen van Verderf,
vuur, zwavel, tevens storm, geweldig erg!
De beker van verderf is nu gevuld,
zij verzinken daar in hun zondenschuld!
Schroeiende wind, dat is nu heel zeker,
dat wordt nu voor hén een volle beker!
God is Rechtvaardig, ook Eerlijk en Goed,
Hij straft de kwaden met hun eigen bloed!
Zijn Blik kijkt naar 'd oprechten, telkens weer!
Hij geeft hén Zijn Liefde, geeft Hem úw Eer,
Ingezonden door
Geplaatst op
26-06-2008
Over dit gedicht
Wie bij Hem schuilt hoeft nooit te vrezen!
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
WindReacties op ‘Vertrouwen op God’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!