vorige gedicht
vorige gedicht
het laat je gewoon koud
ik keek je aan
met tranen in mijn ogen
de pijn kan je lezen
maar dat doe je niet
je weigert te erkennen
hoeveel pijn je me doet
je WIL het gewoon niet zien
het lijkt alsof ik een harde ben
maar dat ben ik niet
van binnen ben ik nog klein
een klein meisje dat moet leven met veel pijn
pijn die nooit weg gaat
jij ontkend het feit dat ik pijn heb
je weet dat je kan helpen
maar dat wil je niet
je zegt dat je het wil,
maar je laat me stikken
het laat je koud
Reacties op ‘het laat je gewoon koud’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!