Vissen naar stilte

een waterval woorden
stroomt naar zee
op oeverloze vakantie

geen kanalen
geulen en bedding
maar in vrije expansie

nog is er
wind met zijn
vlagen draaien en hozen

buitengaats
komt er rust
in de golvende letters

dichters
vissen naar stilte
hebben soms beet

maar om te scoren
moeten zij
poëzie laten horen

in hun leefnet
zonder geluid komt
dat gedicht er niet bovenuit


wil melker
09/03/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl