Doodsgevaar
Het is toch niet Uw Grimmigheid of Toorn?
Het voelt aan als een kastijding in de storm!
Wees mij Genadig Heer in deze zware tijd;
Ik kwijn weg, ze zoeken mij in al hun nijd;
Mijn ziel doet pijn, door deze grote schrik!
Hoelang nog Heer, want wie ben ik?
De vijand die wil wraak en wenst mijn dood,
kan 'k U loven, onder d' groene zood'?
'k Ben zo moe geworden van mijn klagen,
elke nacht ben 'k ziek door onbehagen!
Mijn ogen, dof van narigheid en angst,
door dreigingen verzwakt, maakt mij het bangst!
Bevrijdt mij van hen, die mij benauwen,
laat daders van 't onrecht zich berouwen!
Ja, de Heer heeft mijn droef geween gehoord,
mijn smekingen, die zijn door Hem verhoord!
De Here neemt al mijn gebeden aan,
de vijand zal beschamend voor Hem staan!
Door deez' Heiligheid verschrikt, verstoten,
deinzen zij weg voor Zijn Gunstgenoten!
Grote God Immanuël,
Gij Zijt Heilig, dank U wel!
Ingezonden door
Geplaatst op
25-06-2008
Over dit gedicht
deze Mijn ziel doet pijn, door grote schrik! Hoelang nog Heer, want wie ben ik?
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Grimmigheid Vijand WraakReacties op ‘Doodsgevaar’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!