Twee maal twee is vijf

Jongen houdt nu je verstand niet stijf,
twee maal twee is vier, zeker geen vijf.
Vaderlief rekende het mij voor,
na avonden lang kreeg ik het door.
Ik was dus niet goed in rekenen,
dé hóge school was nu verkeken.

Ik moest maar naar een andere klas,
daar voelde ik mij nu in m'n sas.
Franse lessen, ook gelukkig weg,
dat bleef ook niet hangen, wat een pech!
Mijn ma, was zo geleerd en deftig,
z' vond 't niets en reageerde heftig.

Niemand had echter in de gaten,
dat een kindje, soms laat gaat praten.
Kennelijk was ik dus nog niet rijp,
daardoor rookte ik een zware pijp.
Eens op een middag op het trapje,
omarmde ma mij met een grapje.

Je vader zegt dat het witte boord,
haast tot de verleden tijd behoort.
Leer een vak en ga aan 't werken,
dan zul je 't gauw genoeg bemerken.
Daarin kreeg hij dus snel gelijk,
hij zette mijn moeder aan de dijk.

Vóórdat ik het vak kon gaan leren,
moest ik werken met ribbroek kleren.
Ik kreeg een baantje als vakwerkman,
putten graven, teer opwarmen.... dan.
Naar huis, snel eten en vlug naar school,
soms zat'k te dutten maar hield het vol.

't Was goed om dat te doen, dit leren,
er hoefde niemand iets 't ontberen.
Twee broertjes, maar net de wieg ontgroeid,
zijn daardoor verzorgt en opgebloeid.
Toen 'k voor 't examen stond te beven,
slaagde 'k voor wiskunde met 'n negen.

Twee maal twee is zeker geen vijf, zelfs niet in de wis,
ik leerde veel,
en met God's hulp werden mijn hersens laat, pas fris!