Rot leven
Je dat heb ik
Moeilijk uit te leggen
Moeilijk te zingen
Moeilijk te vertellen
Ik weet niet hoe
Ik weet wel zeker
In mijn hart
Daar voelt het
Slecht, klote, verscheurd
Nooit meer heel baar
Ik weet zelf heel goed
Hoe het voelt
Hoe het daar gaat
Vanbinnen
Het rommelt het stormt
Er is een tornado daar binnen
Het lijkt een water snoot ramp
Zo ja zo voelt het
De mensen zeggen dan
Het zal wel en ze kijken vreemd
Net of je gek bent
Of je gestoord bent
Of je wel weet wat een tornado is
Dus ik kan het niet zeggen
Wat er in mij woelt
Ik kan het niet vertellen
Niet voor woorden brengen
Ik draag het zelf mee
Als een zware tas
Vol met rotsen en met stenen
Reacties op ‘Rot leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!